SZPITAL NA PERYFERIACH.
MUZYKA DO OPERACJI
TEATR DRAMATYCZNY IM. JERZEGO SZANIAWSKIEGO W WAŁBRZYCHU
59. SEZON 2022-23 / DLA WSPÓLNEJ KORZYŚCI I DOBRA WSPÓLNEGO - PRACA? /
398. PREMIERA
PREMIERA 24.03.2023 / GODZ. 19:00 / DUŻA SCENA
tekst i reżyseria: Maciej Podstawny
scenografia: Mirek Kaczmarek
kostiumy: Marta Śniosek-Masacz
muzyka: Anna Stela
wideo: Przemysław Tokarski
ruch: Anna Obszańska
inspicjentka: Iwona Skiba
zdjęcia: Tobiasz Papuczys
plakat: Jakub Woynarowski
obsada: Angelika Cegielska, Joanna Łaganowska,
Mateusz Flis, Michał Kosela, Rafał Kosowski,
Mikołaj Krzeszowiec, Ryszard Węgrzyn
SZPITAL NA PERYFERIACH
Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu w swoim wyjątkowym stylu stara
się łączyć odwagę i artyzm. Cechy te można odnieść do bardzo wielu
poziomów naszej działalności – najlepiej unaoczniają się w powstających
w Wałbrzychu spektaklach, ale warto też zwrócić uwagę na liczne
działania edukacyjne, daleko wykraczające poza standardy, czy w ogóle
kontekst i środowisko, które Teatr wokół siebie wykształcił i ciągle na nie
wpływa. Przejawem tego matrixa, który otacza całą działalność Teatru,
są niewątpliwie tematyczne sezony – realizowane z powodzeniem
od ponad dwóch dekad. Sezony skupione na problemach i zagadnieniach
współczesności pozwalają na nadanie kształtu nie tylko wypowiedzi
scenicznej, ale ogółowi komunikacji, która kształtuje się na linii Teatr –
Widzowie. Jest to linia niejednokrotnie pofalowana, dążąca w swoim
kształcie jednocześnie do koła i do trójkąta – a jak wiemy, trójkąt to figura
doskonała. Widzowie komunikują się z Teatrem, Teatr z Widzami, a także
następuje zamiana ról, kiedy to Widzowie tworzą Teatr, a Teatr ten proces
śledzi. I te trójkąty i okręgi komunikacyjne odpowiadają na pytanie, które
stawia sezon, albo – co też często ma miejsce – są inspiracją
do poszukiwania kolejnych tematów sezonowych. I jest to odważne i jest
to artystyczne.
Nie dziwi więc, że sezon 2021/22 stał się naturalnym pomostem
do sezonu 2022/23. Że idiom „nieszczęśliwy kraj, który potrzebuje
bohaterów” znajduje odbicie w idiomie
. A więc tym bardziej nie będzie dziwić fakt,
że pomiędzy sezonem o bohaterstwie, a sezonem o pracy nie można
wytyczyć wyraźnej granicy. Można natomiast dostrzec zmianę
perspektywy. Ale po kolei.
Myślimy, że sezonem 2021/22 udało nam się uruchomić temat
bohaterstwa w wielu kierunkach i pozwolić na spojrzenie z różnych
perspektyw, nie zawsze komfortowych. Bohaterstwo jest w naszym
myśleniu zachowaniem ciągłym. Zmienia się tylko jego treść.
I jewłaśnie prezentowaliśmy. Ku wspólnej refleksji i nauce. Bohaterki
i bohaterowie, a także osoby bohaterskie, które spotkaliśmy wspólnie
w sezonie 2021/22, układają się w przestrzenną mozaikę: od bohatera
zbiorowego do indywiduum, od wydarzeń globalnych do lokalnych,
od mitów i legend po prawdę i biografię, swoiste zoom in i zoom out.
„dla wspólnej korzyści i dobra
wspólnego – praca?”
Natomiast sezon 2022/23 poświęcamy pracy w jej różnych
aspektach. Decydujemy się na temat wykraczający poza
teatralną autoreferencyjność oraz kompetencje kulturowe.
Praca stanowi sens. I praca ulega wielkim przemianom. Są one
wynikiem postępu technologicznego oraz sytuacji
geopolitycznej. O ile do niedawna mieliśmy jako ludzkość
przekonanie o panowaniu nad wszystkimi procesami
i zjawiskami, tak pandemia oraz agresja Rosji na Ukrainę i wojna
w Europie podważyła tę pewność. Zmiany, które nas zaczynają
coraz dotkliwiej dotyczyć, wraz z widmem kryzysu
ekonomicznego stanowią ważny temat dla teatru pojmowanego
jako sposób komunikowania się. Praca zmienia swoje formy.
Zmienia się rynek pracy. Zaczynają zmieniać się kompetencje.
Stajemy przed zupełnie nowymi problemami i oczywiście nie
zawsze znajdujemy na nie natychmiastowe odpowiedzi. Często
nie widzimy zagrożeń. Nasze perspektywy nie mają charakteru
futurologicznego tylko doraźny. Z tych powodów czujemy
wartość debaty o pracy. A więcej: jej różnorodności,
znaczeniach, przemianach, kłopotach ale także satysfakcjach –
a co za tym idzie też o odpoczynku. Chcemy mówić o historii
i przyszłości. Pracy zapisanej w wielkiej literaturze i pracy
opisanej współczesnymi technikami.
Tematem, który nurtował nas od początku tego sezonu, był
system opieki zdrowotnej. Do zrealizowania tego tematu
zaprosiliśmy świetnie znanego wałbrzyskiej publiczności
Macieja Podstawnego. SZPITAL NA PERYFERIACH w jego
reżyserii to bodaj pierwszy spektakl o systemie opieki
zdrowotnej. Bezpośrednią inspiracją jest kultowy czeski serial
„Szpital na peryferiach”, a widzowie mogą oczekiwać oprócz
wzruszeń i trudnych pytań, również poczucia humoru, anarchii
i ciepła. Czy znamy kogoś kto nie był, nie jest, albo nie będzie
chory? A czy znamy kogoś, kto nie miał styczności z systemem
opieki zdrowotnej? I celowo nie piszemy „służby zdrowia”.
Bo takiej służby nie ma. Bo słowo służba zakłada
przedmiotowość, stosunek podległości, a w skrajnych
postawach nawet misję. A system opieki zdrowotnej to coś
więcej - to rzeczywistość, której doświadcza każdy, podobnie
jak doświadczamy obecności państwa, prawa i ekonomii,
perspektywy klimatycznej, zanieczyszczenia powietrza,
krajobrazu czy systemu edukacji. Od urodzenia do śmierci,
od zachorowania do wyleczenia, od matury przez studia
do praktyki. Jesteśmy pacjentami, jesteśmy lekarzami,
a są i tacy, którzy łączą w sobie te perspektywy. System opieki
zdrowotnej jest jednocześnie obcy i bliski i o ile podobne
systemy: demokracja, prawo i powszechna edukacja znalazły
swoją reprezentację w Teatrze, tak opieka zdrowotna nie. Teatr
Dramatyczny znany jest z podejmowania radykalnych
wyzwań, spektakl o opiece zdrowotnej jest więc naszym
kolejnym teatralnym mission impossible. I jednocześnie
będzie to pierwszy spektakl o systemie opieki zdrowotnej
w Polsce.
Czym chcemy złapać ten temat? Wiedzą naukową,
przeżyciami, poczuciem humoru, luźnym powiązaniem
z hitem serialowym sprzed lat „SZPITALEM NA PERYFERIACH”,
ale przede wszystkim osobistymi relacjami. Każdy mógłby być
postacią tego spektaklu. Na dowód tego, na kolejnych
stronach odnajdą Państwo świadectwa osób związanych
z Teatrem. Każdy odpowiada na pytanie, dlaczego mógłby
zagrać w tym spektaklu. Życzymy miłego oglądania.
A Państwo? Dlaczego opowieść o systemie opieki zdrowotnej
jest również Was?
DLACZEGO MOŻESZ
BYĆ CZĘŚCIĄ TEGO SPEKTAKLU?
ANNA STELA – autorka muzyki do spektaklu
JOANNA KLISZEWSKA – biuro współpracy z publicznością
ANNA OBSZAŃSKA – choreografka spektaklu
KRZYSZTOF NOWICKI – oświetleniowiec Teatru
DANUTA MAROSZ – dyrektor teatru